Van Kalaw naar Nyaungshwe

Na een wandeltocht van drie dagen, waarbij we rond de 50km hebben afgelegd, zijn we aangekomen in Nyaungshwe, bij het Inle-meer.

Dag 1:
De eerste dag kwam onze gids, stipt om half negen naar ons hotel en stelde zich voor als Qual, oftewel op z'n Hollands, Kwal. We liepen meteen aan en begonnen meteen aan onze eerste klim. Al snel verruilden we Kalaw voor de theeplantages en mandarijnen in de heuvels. De uitzichten waren meteen als een ansichtkaart! In de middag kregen we een heerlijke lunch met massala wraps. Als verassing had Qual uit zijn eigen tuin biologische aardbeien voor ons geplukt, we werden dus al meteen door hem in de watten gelegd. Na de lunch verruilden we de zandpaden voor het spoor. Lekker vlak en dat schoot dus goed op. We moesten ook door een spoortunnel van een paar honderd meter, en jawel, juist op dat moment kwam er een trein. Gelukkig konden we de tunnel, al rennend op tijd verlaten, de treinen hier rijden maar met een slakkengangetje.
Tegen de avond kwamen we aan bij ons slaapadres. We mochten onder het budha altaar onze bedjes uitspreiden, terwijl Qual een heerlijk avondmaal voor ons ging maken. Na het eten koelde het al snel af, dus even lekker bij het kampvuur opwarmen en daarna snel naar bed, want de volgende ochtend zouden we om 6.30uur opstaan.

Dag 2:
Na een erg koude nacht op harde dekens (matrassen kun je het niet noemen) kregen we een heerlijk ontbijt op bed, dus dat maakte alweer veel goed. Na het ontbijt liepen we meteen aan. Het landschap veranderde met ons mee en we kamen nu langs rijst- en korenvelden. De rijst was al in december geoogst en de tarwe werd geoogst toen wij passeerden. Toen Rob tijdens een van onze brakes een groep arbeiders aan het werk zag, kon hij het natuurlijk niet laten om ook even de handen uit de mouwen te steken en te helpen met cement handmatig te mengen. Een arbeider verdient hier 5000 kyat op een dag, oftewel 4 Euro. Voor de lunch kwamen we terecht in een dorpje waar ze vrijwel alleen maar pepers verbouwden. De oogst was net geweest, dus overal lagen de pepers te drogen.
Tegen de avond kwamen we aan in een dorp zonder elektriciteitsnet, gsm netwerk of stromend water. Qual moest nog een slaapplaats voor ons zien te regelen, en na een paar keer rondvragen kwamen we terecht bij een gezin met een klein winkeltje en natuurlijk ook weer een paar ossen om het land mee te bewerken. Het lijkt werkelijk waar alsof we met zijn drieën in een tijdmachine, 50 jaar terug in de tijd zijn gestapt. Als douche konden we ons overgieten met wat koud water uit de put. Ondertussen dat Qual ging koken, konden wij nog even in de lokale, volledig houten, tempel rondneuzen. Buiten waren ze bezig met het handmatig schaven van planken voor de bouw van een nieuwe tempel, dus daar hebben we ook nog even meegeholpen. Na nog een potje voetbal met de lokale jeugd op het plein voor de tempel (Rob/Sjaak) en een wandeling door het dorp (Ilja) konden we we weer genieten van Qual zijn kookkunsten. Daarna nog een lekker Birmees biertje en toen weer snel onder de wol voor de laatste dag.

Dag 3:
Ook vandaag stonden we weer vroeg op. Na het ontbijt op bed (flensjes, koekjes, Chinese thee, avocado, etc.) Vertrokken we naar onze eindbestemming, het Inle-meer. Het was nog mistig en de zon was pas net op, dus dat leverde weer mooie plaatjes op. Nadat we de spierpijn van de vorige dag weer uit de benen hadden gelopen zagen we het landschap alweer veranderen.
Aloë-vera planten net zo groot als onzelf en omheiningen van percelen met cactussen. Ondertussen vertelde Qual ons alles over zijn land, de gebruiken en haar wijsheden. Zo staan er overal langs de route, maar ook elders in Birma waterkruiken langs de weg, die door de lokale bevolking worden bijgevuld. Een Birmees leeft in de overtuiging dat alles wat hij weggeeft, hij in een volgend leven weer terug krijgt. Ondertussen zien we in het landschap de ene na de andere "reuzeboom", dus er moet ook even geklommen worden. Aan de horizon zien we Inle-meer al opdoemen , dus we vervolgen snel onze weg. Na een heerlijke lunch komen we aan in een klein dorpje bij het meer en kunnen we meteen in de boot stappen. deze brengt ons in een uurtje naar nyaungshwe. Even heerlijk om uit te waaien, terwijl we ondertussen kunnen genieten van traditionele vissers en mensen die in bamboe-huisjes op palen in het meer leven. Ons hotel is nel gevonden en na het afscheid van Qual konden we gaan genieten van een heerlijke douche. Morgen de omgeving van het meer maar eens verkennen, maar nu eerst even onze spieren wat rust gunnen...